آسیب لیگامان معلقه (Suspensory ligament) در اندام‏های حرکتی اسب‏های ورزشی

التهاب و آسیب بخش فوقانی لیگامان (PDS): آسیب به لیگامان معلقه (SL) یکی از رایج‏ترین صدمات ورزشی اسب‏ها است که در سال‏های اخیر رخداد آن در اسب‏هایی که به‏صورت حرفه‏ای در فعالیت‏های ورزشی مختلف شرکت دارند، افزایش یافته است. عوارض مختلفی می‏توانند SL را درگیر کنند که از میان التهاب و آسیب لیگامان معلقه در بخش فوقانی (PDS) رایج‏ترین و مهم‏ترین عارضه است. عوامل متعددی در رخداد PDS موثر هستند. علائم بالینی: علائم بالینی شامل شروع ناگهانی لنگش، کاهش عملکرد ورزشی، امتناع از انجام حرکات ورزشی، تغییر کیفیت و کمیت گام‏ها درد، تورم، گرما و درد در بخش فوقانی SL است. تشخیص: معاینه بالینی دقیق، استفاده از روش‏های بی‏حسی تشخیصی و روش‏های مختلف تصویربرداری در تشخیص PSD مورد استفاده قرار می‏گیرند. درمان: استراحت، درمان‏های حمایتی و محافظه‏کارانه، شوک درمانی و روش‏های جراحی شامل دسموپلاستی، فاسیوتومی SL و نورکتومی شاخه عمقی عصب کف دستی/پایی جانبی (Deep branch of the lateral palmar/palmar nerve) روش‏های قابل استفاده در درمان PSD هستند. پیش‏آگهی و پیشگیری: عوامل متعددی در پیش‏آگهی پس از درمان PSD موثر هستند اما درمان PSD در اندام‏های حرکتی قدامی در مقایسه با اندام‏های حرکتی خلفی از پیش‏آگهی بهتری برخوردار است. با توجه به روند التیامی آهسته، محدود و نامناسب SL، علی‏رغم وجود روش‏های درمانی موجود، پیشگیری از عارضه PSD از اهمیت ویژه‏ای برخوردار است.